ការថប់អារម្មណ៍ពេលព្រឹក ជាទូទៅកើតមានលើមនុស្សជាច្រើននាក់។ ពេលខ្លះពន្លឺព្រះអាទិត្យមិនទាន់បានប៉ះភ្នែក៥នាទីផង ចិត្តមនុស្សគិតដល់ សម្លៀកបំពាក់ត្រូវពាក់ធ្វើការងារ និងអ្វីដែលត្រូវកើតឡើងនាពេលខាងមុខបាត់ទៅហើយ។ ការណ៍នេះ ធ្វើឱ្យមនុស្សមានអារម្មណ៍ថាជាប់នឹងគ្រែពេញដោយការព្រួយបារម្ភ ហើយហាក់ដូចជាមិនអាចចាប់ផ្តើមថ្ងៃថ្មីបាន។
ការថប់បារម្ភពេលព្រឹក ជាអារម្មណ៍នៃការភ័យខ្លាចដែលធ្វើឱ្យរាងកាយ ហោះហើរឬស្រមើស្រមៃ។ ការថប់បារម្ភច្រើនកើតមានភ្លាមៗបន្ទាប់ភ្ញាក់ពីដំណេក ទាក់ទងនឹងអ្វីមួយដែលបានគិតមុនដំណេក ហើយបន្ទាប់មកពេលភ្ញាក់ពីដំណេកក៏នៅតែគិតពីវា។ រោគសញ្ញានៃការថប់អារម្មណ៍ពេលព្រឹកគឺស្រដៀងទៅនឹងការថប់បារម្ភទូទៅដែលមានអារម្មណ៍ពេញមួយថ្ងៃ ដែលមានរោគសញ្ញាដូចជា ឈឺក្រពះ ធ្ងន់ឬតឹងក្នុងទ្រូង ឈឺក្បាល ញ័របេះដូងជាដើម។ នេះបើយោងតាមការបង្ហាញពីគេហទំព័រគ្លីនិក Cleveland ។
ការដោះស្រាយការថប់អារម្មណ៍ពេលព្រឹកអាចជាការពិបាកបន្តិចប៉ុន្តែវាអាចចាប់ផ្តើមដោះស្រាយ ដោយការបង្ការនៅពេលយប់ជាមុន។ វិធីមួយចំនួនដែលអាចការពារ និងបំបាត់ការថប់អារម្មណ៍ពេលព្រឹកមាន៖
១.បន្ថែមវិធីស្ងប់ស្ងាត់ទៅក្នុងទម្លាប់ពេលចូលគេង
រឿងសំខាន់ក្នុងការរៀបចំទម្លាប់នៃការគេងឱ្យបានល្អ ត្រូវប្រាកដថាអ្នកមិនបានក្រោកដោយសំឡេងរោទិ៍នៅព្រឹក។ គេងប្រាំបីម៉ោងជារៀងរាល់យប់ ហើយយើងអាចប្រើវិធីមួយចំនួនមុនចូលគេងដូចជា សមាធិ ហាត់យូហ្គា លំហាត់ប្រាណស្រាលៗ និងការដកដង្ហើមវែងៗជាដើម។
២.ជៀសវាងការមើលអេក្រង់ទូរសព្ទឬទូរទស្សន៍មុនពេលចូលគេង
ធ្វើបែបនេះដើម្បីជៀសវាងការរំញោចខ្លាំងពេកមុនពេលចូលគេង។ ខួរក្បាលប្រៀបបាននឹងអេប៉ុងមួយ ប្រសិនបើផ្តល់ព័ត៌មានច្រើនពេក វានឹងបន្តវិលវល់ទាំងយប់ទាំងព្រឹក ហើយប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម និងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយផ្សេងៗ ជាទូទៅ គឺផ្តោតលើការរក្សាអារម្មណ៍របស់យើងឱ្យជាប់គាំង និងចូលរួម ផ្ដោតអារម្មណ៍លើវា។
៣.កាត់បន្ថយជាតិកាហ្វេអ៊ីន
ជាការល្អក្នុងការមិនទទួលទានជាតិកាហ្វេអ៊ីនយ៉ាងហោចណាស់បីម៉ោងមុនចូលគេង ប្រសិនបើអ្នកជួបប្រទះការថប់បារម្ភច្រើន អ្នកគួរប្តូរទៅភេសជ្ជៈដែលមានជាតិកាហ្វេអ៊ីនស្រាលជាងមុន។
៤.ទម្លាប់គិតវិជ្ជមាននៅពេលព្រឹក
នៅពេលបានធ្វើសមាធិមុនពេលចូលគេង បានចូលគេងទាន់ពេល ប៉ុន្តែអ្នកនៅតែមានអារម្មណ៍ថប់បារម្ភនៅពេលព្រឹក អ្នកអាចប្រើការគិតវិជ្ជមាននៅពេលព្រឹកដូចជាការដាស់អារម្មណ៍ខ្លួនឯងថា «ខ្ញុំអាចធ្វើបាន ខ្ញុំស្ងប់ស្ងាប់ ខ្ញុំមិនអីទេ មិនមានអ្វីគ្រោះថ្នាក់កើតឡើងចំពោះខ្ញុំទេ»។
ការថប់បារម្ភពេលព្រឹក អាចដោះស្រាយដោយខ្លួនឯងតាមរយៈការធ្វើសមាធិ និងការគេងឱ្យកាន់តែប្រសើរ ហើយវាមិនមែនជាការខ្មាស់អៀនក្នុងការស្វែងរកជំនួយទេ ប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាវាប៉ះពាល់ដល់សុខភាព អ្នកត្រូវពិគ្រោះជាមួយអ្នកផ្តល់សេវាថែទាំសុខភាព ឬវេជ្ជបណ្ឌិត ដើម្បីស្វែងយល់បន្ថែម និងដោះស្រាយបញ្ហានេះ៕
អត្ថបទប្រែសម្រួល៖ចាន់រ៉ាត់ សៀវមិញ
ដកស្រង់ពីគេហទំព័រគ្លីនិក Cleveland នៃសហរដ្ធអាមេរិក
