ស្ដ្រីប្រកបរបររកស៊ីផ្លូវភេទ ដែលរងគ្រោះ ដោយសារអំពើហិង្សាពីសំណាក់ភ្ញៀវ ពីសំណាក់ អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន ក៏ដូចជាហិង្សាពីសំណាក់ក្រុមក្មេងស្ទាវ កំពុងស្នើសុំទៅកាន់រាជរដ្ឋាភិបាល ឲ្យជួយអន្ដរាគមន៍ និងរកវិធានការទប់ស្កាត់អំពើហិង្សាគ្រប់រូបភាព ពីមជ្ឈដ្ឋានទូទៅ នៅក្នុងសង្គមទៅលើពួកគេ។ នេះបើតាមអ្វីដែល ស្ដ្រីរងគ្រោះ ក្នុងរបរផ្លូវភេទមួយចំនួនថ្លែងឲ្យដឹងនៅក្នុងវេទិកាសាធារណៈមួយស្ដីពី «កិច្ចសន្ទនារវាងរាស្ដ្រ និងរដ្ឋ ដើម្បីទទួលបានដំណោះស្រាយរួម»។
ការស្នើសុំអន្តរាគមន៍នពីសំណាក់ស្ដ្រីរងគ្រោះក្នុងរបរផ្លូវភេទនេះ ធ្វើឡើង នៅក្នុងវេទិការសាធារណៈមួយ ដែលនិយាយជុំវិញ កិច្ចសន្ទនារវាងរាស្ដ្រ និងរដ្ឋ ដើម្បីទទួលបានដំណោះស្រាយរួម ដែលមានអ្នកចូលរួម ប្រមាណជាង១ពាន់នាក់ នៅទីលានប្រជាធិបតេយ្យ នាព្រឹកថ្ងៃចន្ទ ទី១៦ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៥ ។
ស្ត្រីឈ្មោះវណ្ណី បានប្រាប់ថា គាត់មកទីលានប្រជាធិបតេយ្យនេះ គឺមានគោលបំណងសុំឲ្យរាជរដ្ឋាភិបាល ជួយរកវិធានការដោះស្រាយ និងទប់ស្កាត់ អំពើហិង្សាដែលអ្នកស្រី និងស្ដ្រីរកស៊ីផ្លូវភេទ មួយចំនួនកំពុងតែជួបប្រទះ។ «ចាប់យើងវាអត់មាននិយាយស្រួលទេ សុទ្ធតែង៉ែង និងហង ហើយខ្ញុំអង្គុយ អង្គុយ ជួនកាល យកកាបូបថ្នាំរបស់ខ្ញុំ បោះចោល ហើយកាបូបរបស់ខ្ញុំហ្នឹង អត់មានលុយ គ្មានកាក់អីទេ មានតែថ្នាំសម្រាប់ការពារជីវិតខ្ញុំ ដល់ពេលយកបោះចោល ខ្ញុំថា លោកពូ ខ្ញុំ ខ្ញុំមានជំងឺ PL អាប៉ូលីសនោះថា ស្អី ជំងឺស្អី PL ង៉ែង ប្រាប់ឲ្យច្បាស់ៗមក ខ្ញុំថា ខ្ញុំមានផ្ទុកមេរោគអេដស៍ ព្រោះអីខ្ញុំដាក់ថ្នាំហ្នឹងការពារ យកថ្នាំខ្ញុំហ្នឹងបោះចោល ហើយគេចាប់ខ្ញុំយកទៅមណ្ឌល មណ្ឌលព្រៃស្ពឺ បានខាងអង្គការទៅយកមក បានមកបើកថ្នាំ បើកអីឲ្យ»។
ស្ដ្រីដែលប្រកបរបររកស៊ីផ្លូវភេទ ដោយសារតែកត្តាជីវភាពគ្រួសារបង្ខំ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៤ រូបនេះ បានប្រាប់បន្ដទៀតថា ពេលដែលអ្នកស្រី ត្រូវបានសមត្ថកិច្ចចាប់ ដាក់ឃុំ នៅមណ្ឌល ព្រៃស្ពឺ រួចមក អ្នកស្រី ត្រូវបានសមត្ថកិច្ចនៅទីនោះដាក់ឃុំឲ្យនៅជាមួយមនុស្សច្រើននាក់ ក្នុងបន្ទប់ឃុំតែមួយ។ អ្នកស្រីបន្ដថា៖ “មណ្ឌលហ្នឹងពិបាកណាស់ លូកលំគ្នា ប្រុសស្រី ប្រុសស្រី មិនដឹងស្អី ស្អីណា៎ មួស និយាយ រួមទៅ គឺថា ផ្ទះមួយនៅ ហាហុបសិបនាក់ នៅអត់កើត បង្គន់ទឹកអីនៅហ្នឹងទាំងអស់” ។
ងាកទៅជួបជាមួយស្ត្រីឈ្មោះ ដានី ដែលមានវត្តមានក្នុងវេទិកានៅទីនោះដែរ ក៏បានប្រាប់ពីគោលបំណងរបស់គាត់ថា៖ «គោលបំណងដែលខ្ញុំមកនេះ ខ្ញុំគ្រាន់តែសុំឲ្យរដ្ឋាភិបាលហ្នឹង ជួយ ដល់ស្ដ្រី កុំឲ្យពួកគាត់ហ្នឹង ចាប់ស្ដ្រី យកទៅដាក់នៅព្រៃស្ពឺ យកទៅដល់នៅសង្គមកិច្ចអី ព្រោះដាក់នៅព្រៃស្ពឺ ដឹងស្រាប់ ហើយ អ្នកទៅព្រៃស្ពឺមួយៗ មកវិញសុទ្ធតែឈឺស្លាប់ អត់មាន អី ញ៉ាំគ្រប់គ្រាន់ទេ ហើយបើចំអ្នកជំងឺទៀត គ្នាដាច់ថ្នាំលេបទៀត មួយខែពីរខែ គ្នាមានថ្នាំណា៎ លេប ចឹងគ្នាត្រូវស្លាប់ដែរ ។ ចឹងបានខ្ញុំសុំ ឲ្យរដ្ឋាភិបាលជួយស្ដ្រី កន្លែងហ្នឹង ព្រោះនេះជាមុខរបររបស់គាត់មួយ គាត់ស្ម័គ្រចិត្តទេ គ្មានពីណាមកលក់គាត់ គ្មានពីណាជួញដូរគាត់ទេ ព្រោះគាត់អត់មានជម្រើស បានគាត់មកប្រកបរមុខរបរហ្នឹង ចឹងសូមឲ្យជួយកុំចាប់ពួកគាត់»។
ជួបជាមួយតំណាងសហគមន៍អ្នកប្រកបរបរផ្លូវភេទ និងស្ដ្រី ដែលធ្វើការនៅសេវាកម្សាន្ត អ្នកស្រី ថារី មានប្រសាសន៍ថា ស្ដ្រីរកស៊ីផ្លូវភេទមានបញ្ហាប្រឈមច្រើន នៅពេលដែលពួកគេ ប្រកបរបរផ្លូវភេទ ។ «គាត់ជួបបញ្ហាជាមួយភ្ញៀវដែលយកទៅធ្វើបាប ដូចជាភ្ញៀវខ្លះ យកទៅរំលោភបូក ភ្ញៀវខ្លះរួមភេទហើយអត់ឲ្យលុយ ភ្ញៀវខ្លះបង្ខំឲ្យប្រើគ្រឿងញៀន ឬក៏ របៀបហៅថា រួមភេទតាមរឿងអាសភាស នៅតាមទូរទស្សន៍ ឬនៅតាមកាសែត តាមវីដេអូផ្សេងៗ ហើយជួបប្រទះរឿងជើងកាងផងដែរ ។ ជើងកាងនៅលើសួនហ្នឹងមាន បើសិនស្ដ្រីមានជួប បានភ្ញៀវចឹងទៅ គាត់ត្រូវតែងទាមទារលុយហ្នឹង បើសិនណា ជាអត់ឲ្យលុយគាត់ត្រូវវាយចឹងទៅ កំណត់ថាបានភ្ញៀវមួយ ត្រូវកំណត់ ឲ្យគាត់ប៉ុន្មាន សម្រាប់ជើងកាង»។
អ្នកស្រី ថារី លើកឡើងទៀតថា វេទិកានៅពេលនេះ ក៏ចាត់ទុកជាឱកាសមួយសម្រាប់ស្ដ្រី រងគ្រោះដោយសាររបរផ្លូវភេទ អាចបង្ហាញពីផលលំបាក និងការសំណូមពររបស់ពួកគេ ដាក់ទៅ រាជរដ្ឋាភិបាល ដើម្បីទាមទារឲ្យមានដំណោះស្រាយសម្រាប់ពួកគេ ។ «កន្លងមក ទាក់ទងទៅនឹងច្បាប់បង្រា្កបការជូញដូរហ្នឹង គឹប្រឈមខ្លាំង ចង់និយាយថា ច្បាប់ហ្នឹងចេញ នៅក្នុងឆ្នាំ២០០៨ ។ អ៊ីចឹងច្បាប់ហ្នឹងមានបញ្ហាប៉ះពាល់ នូវមាត្រាមួយចំនួន មកលើស្ដ្រីប្រកបរបរ ផ្លូវភេទហ្នឹង ។ ពេលដែលពួកគាត់ប្រកបហ្នឹង ចាប់យកទៅដាក់នៅ ឃុំនៅមន្ទីរសង្គមកិច្ច នៅខណ្ឌ ហើយជាពិសេសយកទៅព្រៃស្ពឺ ហើយកន្លែងព្រៃស្ពឺ ជាកន្លែងមួយដាក់នៅលើ ផ្លាកហ្នឹងថា វិទ្យាស្ថានបណ្ដុះបណ្ដាល វិជ្ជាជីវៈមណ្ឌលប្រែព្រៃស្ពឺ ប៉ុន្ដែសម្រាប់ធាតុពិត នៅក្នុងមណ្ឌលហ្នឹង គឺយើងឃើញថា មានការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សជាខ្លាំង»។
សូមជម្រាបដែរថា វេទិកាដែលនិយាយជុំវិញ កិច្ចសន្ទនារវាងរដ្ឋ និងរាស្ដ្រនេះ បានធ្វើឡើងជាលើកទី៥ហើយ ហើយសមាជប្រជាជនកម្ពុជាលើកទី៥នេះ មិនទាន់ទទួលបាន ការឆ្លើយតបណាមួយពីរាជរដ្ឋាភិបាលនៅឡើយទេ។ ប៉ុន្ដែទោះជាយ៉ាងណា បើតាមការឲ្យដឹង ពីលោក ប្រាជ្ញប៊ុនធឿន អ្នករៀបចំឲ្យមានកម្មវិធី កិច្ចសន្ទនារវាងរាស្ដ្រ និងរដ្ឋ ជាលើកទី៥ នេះ បានអះអាងថា លោកនឹងបន្ដដាក់ការស្នើសុំទាំងនេះ ទៅកាន់រដ្ឋាភិបាល និង ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធជាថ្មី ពីអ្វីដលជាការចង់ស្នើសុំរបស់ពលរដ្ឋ ដាក់ជូនទៅរាជរដ្ឋាភិបាល ដើម្បីសុំការអន្ដរាគមន៍បន្ដទៀត ។
ស្របគ្នានេះដែរ លោក ប្រាជ្ញ ប៊ុនធឿន ក៏បានប្រាប់ឲ្យ ដឹងដែរថា គោលបំណងសំខាន់បីអង្គការសង្គមស៊ីវិល បានធ្វើឡើងរួមមាន ទីមួយការបង្កើនឲ្យមានការសន្ទនារវាងរាស្ដ្រ និងរដ្ឋ ទីពីរ ចង់ឲ្យរដ្ឋាភិបាល ទទួលស្គាល់ថា ប្រជាសហគមន៍ ក៏ដូចជាប្រជាពលរដ្ឋ និងជាដៃគូក្នុងការស្វែងរកដំណោះ ស្រាយ និងទីបី ជាឱកាសមួយសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋ ក្នុងការលើកយកពីបញ្ហា និងសំណូមពររបស់ខ្លួន ដាក់ទៅកាន់រដ្ឋាភិបាលឲ្យជួយដោះស្រាយ៕
