អង្គការលីកាដូ និង សមាគមធាងត្នោតនៅថ្ងៃទី៧សីហានេះបានចេញរបាយការណ៍មួយស្ដីអំពីពលរដ្ឋកម្ពុជារងទុក្ខវេទនាពីកម្ចីមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ។ ការស្រាវជ្រាវរបស់អង្គការនេះគឺដើម្បីសិក្សាលើបញ្ហាសិទ្ធិមនុស្សនៅក្នុងវិស័យមីក្រូកម្ពុជា។ អង្គការនេះថាពលរដ្ឋក្រីក្រជាកម្មវត្ថុនៃសកម្មភាពហិរញ្ញវត្ថុអសីលធម៌ហើយពួកគេងាយរងនឹងការបាត់សិទ្ធិជាម្ចាស់អចនៈទ្រព្យ។
កញ្ញា ឆោមពៅនិកា រាយការណ៍៖
សមាគមធាងត្នោតដែលលើកកម្ពស់សិទ្ធិដីធ្លីប្រជាពលរដ្ឋ រួមនឹង អង្គការសម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿន និងការពារសិទិ្ធមនុស្សហៅកាត់ថាលីកាដូ បានរួមគ្នាសិក្សាស្រាវជ្រាវលើករណីរំលោភបំពានសិទ្ធិមនុស្សក្នុងវិស័យមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុនៅកម្ពុជា។
របាយការណ៍រួមចេញផ្សាយនៅថ្ងៃទី៧សីហារបស់អង្គការទាំងពីរនេះបង្ហាញថា បច្ចុប្បន្ននេះ ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាជិត ២លាន៤សែននាក់បានខ្ចីប្រាក់ពីគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ។ របាយការណ៍នេះអោយដឹង ទៀតថាប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ កម្រិតនៃបំណុលរបស់ប្រជាពលរដ្ឋបានកើនឡើងកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ដែលអង្គការនេះបានគូសបញ្ជាក់ថានេះគឺជាហេតុដែលបណ្តាលឱ្យអាចកើតមានការរំលោភបំពានសិទ្ធិមនុស្សពាក៉ព័ន្ធធ្លី និងលំនៅដ្ឋាន។
ការរំលោភបំពានសិទ្ធិមនុស្សទាំងនោះមានរូបភាពជាការបង្ខំឱ្យលក់ដី ការកេងប្រវ័ញ្ចកំលាំងពលកម្មកុមារ ការធ្វើចំណាកស្រុកដោយសារបំណុល និងការបញ្ចាំខ្លួនដើម្បីដោះបំណុល។
ផ្ដើមពីការសិក្សាលើការបាត់បង់ដីធ្លី សមាគមធាងត្នោត និងលីកាដូបានចុះយកការណ៍និងពិពណ៌នាពី ឃុំចំនួន១០ ក្នុងខេត្តចំនួន ៤ រួមទាំងរាជធានីភ្នំពេញ និងរួមបញ្ចូលទាំង ករណីសិក្សាលម្អិតចំនួន៧ នៃការរំលោភបំពានសិទ្ធិមនុស្ស ។
របាយការណ៍នោះរកឃើញថា គ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុនៅកម្ពុជា ធ្វើប្រតិបត្តិការកម្ចីដោយអត្រាការប្រាក់ខ្ពស់ ដែលតម្រូវឱ្យដាក់បញ្ចាំប្លង់ដីជាទ្រព្យបញ្ចាំ ហើយស្ថាប័ននេះដាក់គោលដៅលើអតិថិជនក្រីក្រដែលងាយរងគ្រោះក្នុងការបាត់បង់ដីធ្លី។ចំណែកទម្រង់នៃប្រាក់កម្ចីហាក់មានសភាពធ្ងន់ធ្ងរដោយវាគ្រាន់តែជួយបង្កើនប្រាក់ចំណូលយ៉ាងច្រើនសម្រាប់គ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុនិងដៃគូកម្ចីបរទេសរបស់គ្រឹះស្ថានទាំងនោះ។ ក្នុងហេតុផនេះ បានបង្កផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានដល់សុវត្ថិភាពនៃសិទិ្ធកាន់កាប់ដីធ្លីរបស់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជា ជាពិសេសសហគមន៍ដែលងាយរងគ្រោះ។
របាយការណ៍របស់អង្គការទាំងពីរ បានអោយដឹងទៀតថា ក្នុងអត្រាការប្រាក់ប្រចាំឆ្នាំ ត្រឹម១៨% សម្រាប់កម្ចីថ្មី ដែលបានកំណត់ឡើងដោយរាជរដ្ឋាភិបាលកាលពីខែមីនា ឆ្នាំ២០១៧ មិនបានកាត់បន្ថយការកើនឡើងនៃទំហំការប្រាក់ ឬជួយដោះស្រាយបញ្ហាប្រជាពលរដ្ឋបានឡើយ។ ទន្ទឹមនឹងអង្គការទាំងពីរនេះរកឃើញថាស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុធំៗចំនួន ៧នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជារកប្រាក់ចំណូលបានច្រើនជាង ១៣០លានដុល្លារក្នុងឆ្នាំ២០១៧។
ផលប៉ះពាល់ទាំងនោះជាខ្លាំងគឺធ្លាក់ទៅលើកសិករ។ពេលមិនអាចដោះខ្លួននឹងបំណុលបានកសិករហៀបតែនឹងបាត់បង់ដីស្រែចំការសម្រាប់ដាំដំណាំកសិកម្មរបស់ខ្លួន ក៏សម្រេចលក់ដីដោយបង្ខំ ឬទទួលរងសម្ពាធខណៈប្លង់ដីទាំងនោះត្រូវបានកាន់កាប់ដោយស្ថាប័នមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ។
ជួនកាលទៀតនោះពលរដ្ឋដែលជំពាក់បំណុលជាច្រើន ក៏រត់ទៅខ្ចីប្រាក់ពីអ្នកចងការប្រាក់ឯកជន ក្នុងគោលបំណងយកប្រាក់មកទូទាត់នឹងគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ។ របៀបនេះ គឺជាហានិភ័យលើហានិភ័យ។
ការស្រាវជ្រាវជារួម បានឆ្លុះបញ្ចាំងថា ក្រុមគ្រួសាររបស់កូនបំណុលខ្លះ ត្រូវសម្រេចចិត្តឈប់រៀន ដើម្បីធ្វើការងាររកប្រាក់ ជួយដោះបំណុលរបស់គ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ។ រីឯអតិថិជនមួយចំនួនទៀត ត្រូវបង្ខំចិត្តទទួលទានម្ហូបអាហារតិចជាងមុន ឬមិនមានជីវជាតិគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីសន្សំប្រាក់ដោះបំណុល។
គួរឱ្យកត់សម្គាល់ផងដែរថា ប្រទេសកម្ពុជា បានក្លាយជាប្រទេសមួយ ដែលមានវិស័យមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុរីកចម្រើនលឿនជាងគេក្នុងពិភពលោក។
រដ្ឋាភិបាលថា ក្នុងនាមកម្ពុជាទីផ្សារសេរី មីក្រូហិរញ្ញវត្ថុជាចំណែកលើកកម្ពស់ជីវភាពប្រជាពលរដ្ឋ ឬ លក្ខខណ្ឌនៃការខ្ចីគឺមានភាពម៉ត់ចត់។
រដ្ឋាភិបាលទទួលស្គាល់ថាប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើនមានភាពប្រសើរឡើងដោយការបើកទូលាយផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ។
ក្នុងកិច្ចសម្ភាសខ្លីមួយនឹងវិទ្យុស្រ្ដី លោកកត្តា អ៊ុង អ្នកនាំពាក្យគណៈកម្មាធិការសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជាយល់ឃើញថារបាយការណ៍រួមរបស់អង្គការពីរនេះនិយាយអំពីករណីតែអវិជ្ជមានមកធ្វើការវិភាគ។
ឃ្លីប៖
កន្លងទៅរដ្ឋាភិបាលធ្លាប់បានផ្សព្វផ្សាយតាមទូរគមនាគន៍នានាថា មីក្រូហិរញ្ញវត្ថុនានាមិនមែនជាគ្រឹះស្ថានរបស់រដ្ឋទេ ជារបស់គ្រឹះស្ថានឯកជន ព្រោះមានពលរដ្ឋមួយចំនួនយល់ច្រឡំ។
លោក កត្តា អ៊ុង បកស្រាយបន្ថែមពីលើគោលនយោបាយ១ចុច៨ភាគរយនៃអាត្រាការប្រាក់ចេញដោយរដ្ឋាភិបាលនៃក្រសួងសេដ្ឋកិច្ចគឺជាចំណុចតែមួយដែលមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុមួយចំនួនរំលោភបំពានខណៈពលរដ្ឋធ្វេសប្រហែសមិនយល់ដឹងរឿងនេះ។
តាមរបាយការណ៍ ក្នុងឆ្នាំ២០១៨ ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជា ប្រមាណជា ២,៣៨លាននាក់ បានខ្ចីប្រាក់ពីឥណទានខ្នាតតូចដែលសរុបជាទឹកប្រាក់ប្រមាណជាង ៨.០០០លានដុល្លារ ហើយជាប្រទេសមួយដែលមានមធ្យមភាគឥណទានខ្ពស់ជាងគេ ដែលមានចំនួនប្រមាណជា ៣.៣៧០ដុល្លារ ក្នុងមួយកម្ចី។ អ្វីដែលគួរឱ្យកត់សម្គាល់ជាងនេះទៅទៀតនោះគឺមធ្យមភាគនេះគឺលើសពីចំណូលជាមធ្យមសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ក្នុងប្រទេស ដែលមានចំនួនត្រឹមតែ ១.៣៨៤ដុល្លារ ក្នុងឆ្នាំ២០១៧។
ជាអនុសាសន៍និងការអំពាវនាវចេញពីរបាយការណ៍នេះ អង្គការគាំពារសិទ្ធិស៊ីវិលទាំងពីរ រំពឹងថា កសិករ ឬ ពលរដ្ឋក្រីក្រ នឹងមិនត្រូវបានក្លាយជាកម្មវត្ថុនៃសកម្មភាពហិរញ្ញវត្ថុអសីលធម៌ទៀតឡើយ។ជាងនេះ ពួកគេទទួលបានការឧបត្ថម្ភផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុតាមបែបសហគមន៍ និងប្រកបដោយនិរន្ដភាព និងបញ្ចៀសឱ្យបានការរំលោភបំពានសិទ្ធិមនុស្សដោយការដាក់សម្ពាធឱ្យលកដី និង ផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានលើសង្គមកិច្ចនៃគ្រួសារ៕