MC៖បុត្រីទោលរបស់ព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី១និងជាព្រះរាជនត្តា(ចៅស្រី)នៃព្រះបាទភវវរ្ម័នដែលតែងមានបំណងចង់បង្រួបបង្រួមកម្ពុជទេសតែមួយនៃសម័យចេនឡា គឺ ព្រះនាងជ័យទេវី។
ព្រះនាងទំនងឡើងសោយរាជ្យដោយការជ្រើសតាំងក្រោយព្រះបិតាចូលទិវង្កតនៅឆ្នាំ៦៨១។ ជាអកុសល ជាង ២០០ឆ្នាំនៃការកើតចេនឡា សង្គមខ្មែរប្រកាន់នូវក្រុមពីរ គឺ ក្រុមអតីតអាណាចក្រសោមវង្សនិងក្រុមចេនឡាលើកតម្កើងក្សត្រា នៃក្រុមសុរិយវង្ស។ក្រុមទាំងពីរ បានបង្កើតឱ្យមានទស្សនៈចម្រូងចម្រាស់នៃការទទួលស្គាល់ខ្មែរ នៃភាពជាបុរស និង ស្រ្ដី។
ក្នុងឆ្នាំ៧១៣ ព្រះនាងជ័យទេវី បញ្ចប់រាជ្យរបស់ខ្លួន ដោយលំបាកហឬទ័យខ្លាំង។តាមរយៈ សិលាចារឹកមួយនៅបារាយណ៍ទឹកថ្លា ពី “ភាពច្របូកប្របល់ក្នុងគំនិត និង ទុក្ខវេទនាក្នុងគ្រាកើតកលិយុគ” រហូតអាណាចក្រកម្ពុជាមាននូវការបែងចែកនូវទឹកដីចេនឡាជាពីរ គឺ ចេនឡាគោកនៅភាគខាងជើងម្ដុំវត្តភូ និង រាជធានី សម្ភបុរៈ គឺ ចេនឡាទឹកនៅតំបន់សម្បូណ៍ទឹក។
តែយ៉ាងណា សាស្រ្ដាចារ្យប្រវត្តិសាស្រ្ដខ្មែរ រំលេចនូវគុណសម្បត្តិរបស់ក្សត្រីអង្គនេះ តាមរយៈការមិនគេចពីឱកាស ហ៊ានទទួលយករាជ្យក្នុងនាមជាស្រ្ដីភេទ។ នេះគឺជាការលើកទឹកចិត្តស្រ្ដីនានា ជាជាង ការនិយាយពីអសមត្ថភាពស្រ្ដីក្នុងការដឹកនាំ។
សាវតារព្រះនាងជ័យទេវី នឹង ហេតុការណ៍សំខាន់នៃសម័យចេនឡា សូមស្ដាប់បទសម្ភាសរវាងកញ្ញា ឆោម ពៅនិកា និង សាស្រ្ដាចារ្យប្រវត្តិសាស្រ្ដ លោក សំបូរ មាណ្ណារ៉ា ដូចនេះ៖
