ភ្នំពេញ ៖ សម្ព័ន្ធបងប្អូនស្រី ដែលជាបណ្ដុំអង្គការសង្គមស៊ីវិលចំនួន៤ ធ្វើការងារលើកស្ទួយសិទ្ធិស្ដ្រី បានបង្ហាញពីការរកឃើញរបស់ខ្លួនបន្ទាប់ពីបានសិក្សាតាមដាន តាមរយៈប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយបានបង្ហាញថា ស្ដ្រី និងកុមារី គឺជាក្រុមងាយទទួលរងអំពើហិង្សាផ្លូវភេទជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដូចជាការចាប់រំលោភផ្លូវភេទ ការបៀតបៀនកេរិ៍្ដភេទលើស្ដ្រី និងកុមារី កើតឡើងនៅគ្រប់ទីកន្លែង ដោយមិនថាពេលយប់ ឬពេលថ្ងៃនោះទេ។
លោក លៀ ស៊ីណា រាយការណ៍ព័ត៌មាននេះ ៖
សម្ព័ន្ធបងប្អូនស្រី បានរៀបចំសិក្ខាពិគ្រោះយោបល់មួយស្ដីពី ការបង្ហាញរបាយការណ៍សិក្សាតាមដានបឋម អំពី “ហិង្សាផ្លូវភេទលើស្ដ្រី និងកុមារី” កាលពីថ្ងៃទី០៦ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៨ ដោយដាក់បង្ហាញរបាយការណ៍ ស្ថិតិរយៈពេល ០៦ ខែ ចាប់ពីខែតុលា ឆ្នាំ២០១៧ រហូតដល់ខែមីនា ឆ្នាំ២០១៨។
តាមរយៈរបាយការណ៍បឋមនេះ បានបញ្ជាក់ថា ក្នុងមួយថ្ងៃមានករណីហិង្សាផ្លូវភេទកើតឡើងយ៉ាងតិច ១ករណី ហើយវាបានកើតឡើងទៅលើអនិតិជនភាគច្រើន ក្រោមអាយុ ១៥ឆ្នាំ។ បន្ថែមពីនេះជនល្មើស សុទ្ធតែធ្លាប់មានទំនាក់ទំនងជាមួយជនរងគ្រោះ ដែលពួកគេ ជា សាច់ញាតិ មិត្ដភក្ដិ ឬក៏ជាគូសង្សាជាដើម។ ការអះអាងរបស់សម្ព័ន្ធបងប្អូនស្រីដូចនេះ គឺយោងទៅតាមការចុះផ្សាយដោយទំព័រកាសែត ដែលតែងតែផ្សព្វផ្សាយពីករណីហិង្សាផ្លូវភេទ លើស្ដ្រី ទំព័រហ្វេសប៊ុក និងរបាយការណ៍មួយចំនួនពីអង្គការដៃគូ។
លោកស្រី ចាន់ សោភ័ណ្ឌ អ្នកសម្របសម្រួល តស៊ូមតិ និងយុទ្ធនាការ បណ្ដាញការងារស្ដ្រីរួបរួមគ្នា ហៅកាត់ថា WNU បានបញ្ជាក់ក្នុងសិក្ខាសាលានេះថា ស្ដ្រី និងកុមារី ត្រូវបានរងហិង្សាផ្លូវភេទរហូតដល់ ១៩៩ករណី ក្នុងរយៈពេល ៦ខែ។ លោកស្រីបន្ដទៀតថា ក្នុងចំណោមការរកឃើញនេះ មានទាំងករណីចាប់រំលោភសម្លាប់ និងករណីរលោភបូកជាដើម។
អ្នកសម្របសម្រួលតស៊ូមតិ និងយុទ្ធនាការបណ្ដាញការងារស្ដ្រីរួបរួមគ្នា បញ្ជាក់ទៀតថា ក្នុងចំណោមរាជធានី ខេត្ដ ទាំង ២៥ គឺមានតែខេត្ដរតនៈគិរី មួយប៉ុណ្ណោះ ដែលមានករណីរំលោភហើយសម្លាប់ច្រើនជាងខេត្តដទៃ ដោយឡែកគឺមិនការរាយការណ៍ពីខេត្តមណ្ឌលគីរីនោះទេ។ ចំពោះករណីហិង្សាផ្លូវភេទនេះគឺភាគច្រើនកើតឡើងនៅផ្ទះ ហើយកើតឡើងមិនថា ពេលណា នោះទេ ៖«ចាស យើងមើលឃើញថា ករណីហិង្សាផ្លូវភេទនេះ គឺកើតឡើងគ្រប់ពេលវេលា។ ចាស គឺអត់ចាំបាច់ពេលយប់ពេលថ្ងៃអីទេ បើថា គាត់ចង់រំលោភគឺគាត់ធ្វើសកម្មភាពតែម្ដង»។
តាមរយៈរបាយការណ៍នេះ លោកស្រី ចាន់ សោភ័ណ្ឌ កត់សម្គាល់ឃើញថា ក្មេងស្រី ក្រោមអាយុ ១៥ឆ្នាំ ត្រូវបានរំលោភបំពានផ្លូវភេទនិងរំលោភសម្លាប់ជាច្រើនករណី ដែលជារឿងមិនល្អ ហើយក៏នឹងជះឥទ្ធិពលអាក្រក់ដល់អនាគត នៃការចងចាំរបស់ក្មេងស្រីផងដែរ។
យ៉ាងណារបាយការណ៍នេះ គឺមិនទាន់ត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយជាសាធារណៈនៅឡើយទេ ដោយត្រូវរង់ចាំការពិភាក្សាបន្ថែមទៀត ជាមួយអង្គការជាដៃគូរ ដែលធ្វើការងារលើកកម្ពស់ស្ដ្រីមួយចំនួនទៀត។
សូមជម្រាបថា ហិង្សា គឺជាអំពើដែលខុសនឹងច្បាប់ បើទោះជាជនរងគ្រោះមិនប្ដឹង ជនល្មើសក៏ត្រូវតែទទួលទោស។ យោងតាមច្បាប់ស្ដីពីការរំលោភផ្លូវភេទ ត្រង់មាត្រា ៣៩ ជនដែលប្រព្រឹត្ដការចាប់ ឬ បង្ខំរំលោភផ្លូវភេទ ត្រូវផ្ដន្ទាទោសពី ៥ឆ្នាំ ទៅដល់ ១០។ ជនប្រព្រឹត្ដ ការចាប់រំលោភ ហើយសម្លាប់ ដោយគ្មានចេតនា នៅក្នុងច្បាប់ត្រង់មាត្រា ២៤៤ ត្រូវផន្ទាទោសពី ១៥ ទៅ ៣០ឆ្នាំ តែចំពោះករណីរំលោភសម្លាប់ដោយចេតនា ជនប្រព្រឹត្ដត្រូវផ្ដន្ទាទោស ដាក់គុកអស់មួយជីវិត ស្របទៅតាមមាត្រា ២០៥ ។ ដោយឡែកចំពោះករណីបៀតបៀនកេរិ៍្ដភេទ ត្រូវផ្ដន្ទាទោសពី ១ឆ្នាំ ទៅ ៣ឆ្នាំ និងពិន័យជាប្រាក់ពី ២ ទៅ ៦លានរៀល ដែលមានចែងក្នុងមាត្រា ២៤៦៕
