ភ្នំពេញ៖ក្រុមអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាសុំរដ្ឋាភិបាលឲ្យផ្តល់សិទ្ធិទទួលបានសំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍និងសៀវភៅគ្រួសារដូចពលរដ្ឋទូទៅ ស្របពេលដែលស្ថានភាពសង្គមហាក់ដូចជាបើកចំហនិងទទួលស្គាល់អ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាច្រើនជាងមុន។
ក្រុមអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាគឺក្រុមស្ត្រីស្រលាញ់ស្ត្រីឬក្រុមបុរសស្រលាញ់បុរសស្នើសុំឲ្យអាជ្ញាធរផ្តល់សិទ្ធិរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ស្របច្បាប់បើទោះបីជាកម្ពុជាពុំទាន់មានច្បាប់សម្រាប់ក្រុមអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាក៏ដោយ។
ការរៀបរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍មិនផ្លូវការ ការស្មុំកូនមកចិញ្ចឹមគ្មានលិខិតស្នាមផ្លូវច្បាប់និងការបញ្ជាក់អត្តសញ្ញាណភេទមិនសមបំណងរបស់ក្រុមអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាត្រូវបានរកឃើញ នៅក្នុងរបាយការណ៍ស្រាវជ្រាវមួយរបស់អង្គការសង្គមស៊ីវិលផ្សព្វផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី២៣ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៧។
មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា(CCHR)បានចេញរបាយការណ៍ស្រាវជ្រាវមួយរកឃើញថាការកសាងគ្រួសារដោយអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាត្រូវរារាំងដោយច្បាប់និងរចនាសម្ព័ន្ធសង្គមដោយមិនទាន់ទទួលស្គាល់សមភាពជាមូលដ្ឋាន។
របាយការណ៍ដែលបានសម្ភាសន៍ជាមួយអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាចំនួន១២១នាក់ក្នុងខេត្តនិងក្រុងចំនួន១០បានរៀបរាប់ថាអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាពុំទាន់ទទួលបានសិទ្ធិជាមូលដ្ឋានដូចពលរដ្ឋធម្មតាទេ។
របកគំហើញពីការស្រាវជ្រាវរបស់មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជាបានបង្ហាញថាកូស្រករភេទដូចគ្នាភាគច្រើនទទួលបានសៀវភៅគ្រួសារនិងរៀបអាពាហ៍ពិហារតែនៅខ្វះមូលដ្ឋានផ្នែកច្បាប់គឺមាន២១,៥០ភាគរយនិង៧៦,៦៤ភាគគ្មានសៀវភៅគ្រួសារ។ ចំណែកការផ្តល់ព័ត៌មានលម្អិតនៅក្នុងសៀវភៅគ្រួសារមានឋានៈជាប្តីនិងប្រពន្ធ៣៩,១៣និងបងប្អូន២១,៧៤ភាគរយ។រីឯមេគ្រួសារ១៣,០៤ភាគនិងផ្សេងៗ២៦,០៩ភាគរយ។
ស្ត្រីពីរនាក់បានរួមរស់ជាមួយគ្នាជាប្តីប្រពន្ធអស់រយៈពេល៣២ឆ្នាំនិងទទួលចិញ្ចឹមកូនចិញ្ចឹម ចំនួន៣នាក់នៅបច្ចុប្បន្ននេះសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះស្នើឲ្យអាជ្ញាធរទទួលស្គាល់អាពាហ៍ពិពាហ៍ក្រុមអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាតាមផ្លូវច្បាប់។«ចង់ឲ្យរាជរដ្ឋាភិបាលចង់ថាយល់ចិត្តអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាធ្វើច្បាប់។ជួយធ្វើបញ្ជីជាតិ សៀវភៅគ្រួសារឲ្យបានពេញលេញដូចអ្នកប្តីប្រពន្ធពិតប្រាកដដែរ»។
ក្នុងវ័យ៤៣ឆ្នាំអ្នកស្រីរូបនេះបញ្ជាក់ថាការស្មុំកូនមកចិញ្ចឹមមានសារសំខាន់ក្នុងកសាងសុភមង្គលក្នុងគ្រួសារនិងជួយមើលថែទាំពួកគាត់នៅពេលចាស់ជរា។ការលើកឡើងនេះស្របទៅក្នុងរបាយការណ៍របស់មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជាដែលអះអាងថាគូស្រករភេទដូចគ្នាមានចំនួន៣២,៧២ភាគរយបានស្មុំកូនមកចិញ្ចឹមនិងជាង២ភាគ៣ឬជិតស្មើនឹង៦៨ភាគរយស្មុំកូនដោយផ្អែកទៅលើកិច្ចព្រមព្រៀងក្រៅផ្លូវការ និង៤០ភាគរយស្មុំកូនពីសាច់ញាតិរបស់ខ្លួន។
អ្នកស្រី ចក់ សុភាព នាយិកាមជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្ស បានឲ្យដឹងនៅក្នុងកម្មវិធីផ្សព្វផ្សាយរបាយការណ៍ថ្មីនេះថាក្រុមអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាហាក់ចូលជាបើកចំហនិងទទួលស្គាល់ច្រើនពីសង្គម បើទោះបីជាកម្ពុជាពុំទាន់មានច្បាប់អ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាក៏ដោយ។«សិទ្ធិអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាត្រូវបានទទួលស្គាល់ច្រើន ចាប់ផ្តើមទទួលយកនូវសិទ្ធិអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នា។យើងឃើញថាមានការកាត់បន្ថយនូវរើសអើងទៅលើសហគមន៍អ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នា។»
មាត្រា៤៥នៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញកម្ពុជាកំណត់ថាអាពាហ៍ពិពាហ៍ត្រូវធ្វើឡើងរវាង«ប្តីមួយ»និង»ប្រពន្ធមួយ»ចំពោះភេទផ្ទុយគ្នាដែលមានន័យថាអ្នកមានភេទដូចគ្នាមិនផ្តល់លទ្ធភាពរៀបអាពាហ៍ពីពាហ៍ទេ។
លោក ជិន ម៉ាលីន អ្នកនាំពាក្យក្រសួងយុត្តិធម៌ បានឲ្យដឹងនៅក្នុងរបាយការណ៍នេះថាក្រុមអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាអាចរស់នៅនិងប្រកបអាជីវកម្មបានជាធម្មតាប៉ុន្តែកម្ពុជាពុំទាន់មានច្បាប់ទទួលស្គាល់ការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ក្រុមអ្នកមានភេទដូចគ្នាទេ។
អ្នកនាំពាក្យរូបនេះបង្ហាញទស្សនគាំទ្រចំពោះសិទ្ធិអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នានិងការរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ស្រប់ច្បាប់ប៉ុន្តែកម្ពុជាពុំទាន់អាចបង្កើតច្បាប់សម្រាប់អ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាក្នុងដំណាក់កាលនេះទេ។
«សម្រាប់ទស្សនរបស់ខ្ញុំគឺមានទស្សនបែបទំនើបហើយបើកទូលាយគាំទ្រទៅលើសិទ្ធិស្រលាញ់និងភាពស្របច្បាប់នៃអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលស្រលាញ់ភេទដូចគ្នា។ប៉ុន្តែក្នុងនាមជាអ្នកច្បាប់នៅពេលនេះយើងមិនទាន់អាចធ្វើច្បាប់ដើម្បីទទួលឲ្យមានស្របច្បាប់នោះទេ។»
យ៉ាងហោចណាស់ប្រទេសចំនួន២៥នៅលើសកលលោកបានទទួលស្គាល់អ្នកស្រលាញ់ភេទ ដូចគ្នា។
បើតាមរបាយការណ៍របស់អាជ្ញាធរប្រយុទ្ធប្រឆាំងជំងឺអេដស៍បង្ហាញថាបច្ចុប្បន្នប្រទេសកម្ពុជាមានអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាជាង៣ម៉ឺននាក់។
ក្នុងទិវាប្រយុទ្ធប្រឆាំងនិងការរើសអើងការស្រលាញ់ភេទដូចគ្នានៅថ្ងៃទី១៧ ខែឧសភា អាជ្ញាធរជាតិប្រយុទ្ធជំងឺអេដស៍បានបង្ហាញរបាយការណ៍ថាក្រុមបុរសស្រលាញ់បុរសជាង៣៥ភាគរយឆ្លងមេអេដស៍។
ផ្ទុយទៅវិញក្រុមអ្នកស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាជាស្ត្រីមានភាគរយតិចតួចបំផុតនៃការឆ្លងមេរោគអេដស៍ព្រោះក្រុមស្ត្រីហាក់ដូចជាមានការយល់ដឹងច្រើនអំពីការការពារខ្លួនជាងក្រុមបុរស៕
