ភ្នំពេញ៖ស្ដ្រីនៅតែជាគោលដៅនៃអំពើហិង្សារបស់បុរស មិនថាក្នុងអតីតកាលឬក៏បច្ចុប្បន្ននោះទេ។ តាមរបាយការណ៍របស់អង្គការរការពារសិទ្ធិមនុស្សបញ្ជាក់ថា អំពើហិង្សាលើស្ដ្រីនៅក្នុងឆ្នាំ២០១៦ មិនមានការថយចុះទេ ផ្ទុយទៅវិញរូបភាពនៃហិង្សាក៏កាន់តែសាហាវ និងព្រៃផ្សៃថែមទៀត។
«ស្ដ្រីនៅតែទទួលរងអំពើហិង្សា ពីបុរសក្នុងកម្រិតដែលគួរឲ្យព្រួយបារម្ភដដែល។»
នេះជាការសន្និដ្ឋានរបស់អង្គការការពារសិទ្ធិមនុស្សធំៗចំនួនពីរនៅកម្ពុជាដែលបានប្រមូលទិន្នន័យពីខេត្តក្រុងនានា ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ២០១៦។
តាមរបាយការណ៍ពី ១៤រាជធានី/ខេត្តរបស់អង្គការសម័ន្ធខ្មែរជំរឿននិងការពារសិទ្ធិមនុស្ស ហៅកាត់ថា លីកាដូ ករណីហិង្សា ទៅលើស្ដ្រីឆ្នាំ២០១៦ មានចំនួន ១៥១ករណី។ ក្នុងនោះបណ្ដាលឲ្យស្ដ្រីចំនួន ១១នាក់ស្លាប់បាត់បង់ជីវិត។
របាយការណ៍បង្ហាញទៀតថាអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារមានចំនួនច្រើនជាងគេគឺរហូតដល់៩៥ករណី និងការរំលោភសេពសន្ថវៈស្ថិតក្នុងលំដាប់ទី២ គឺ ៥១ករណី ក្រៅពីនោះមានការបៀតបៀនផ្លូវភេទចំនួន ០៣ករណី ការវាយប្រហារដោយទឹកអាស៊ីត ០១ករណី និងការជួញផ្លូវភេទ ១ករណី។ ទោះជាយ៉ាង ណាបើយោងតាមអង្គការ លីកាដូ ករណីហិង្សាមានការថយចុះចំនួន ៥៩បើធៀបនឹងឆ្នាំ២០១៥។
កញ្ញា ណាប់ សុម៉ាលី មន្ដ្រីជាន់ខ្ពស់ទទួលបន្ទុកចាត់ចែងការរិយាល័យស្ដ្រីនិងកុមារ របស់អង្គការ លីកាដូ បានឲ្យវិទ្យុស្ដ្រីដឹងថា អំពើហិង្សាលើស្ត្រីនៅតែកើតមានបើទោះជាមានការផ្សព្វផ្សាយដើម្បីទប់ស្កាត់ហិង្សាទៅលើស្ដ្រីយ៉ាងណាក៏ដោយ។
មន្ត្រីសិទ្ធិមនុស្សដដែលបន្ថែមថា អំពើហិង្សាលើស្ដ្រីមានរូបភាពកាន់តែសាហាវគួរឲ្យតក់ស្លុតថែមទៀត។ កញ្ញា ណាប់ សុម៉ាលី ៖«ពីមុនវាមានករណីរំលោភដែរប៉ុន្ដែមិនសាហាវរហូតដល់រំលោភហើយសម្លាប់បំបិតមាត់ឬក៏អាក្រាតកាយនៅកណ្ដាលព្រៃ ហើយអ្នកខ្លះទៀតបាត់សាច់ញាតទៅរកសាកសពឃើញស្អុយរលួយអស់ទៅហើយ ទាំងនេះគឺជាកត្ដាដែលយើងព្រួយបារម្ភពីសុវត្ថិភាពស្ដ្រី»។
របាយការណ៍របស់អង្គការលីកាដូដដែលបង្ហាញថា ខេត្តដែលមានករណីហិង្សាច្រើនជាងគេគឺខេត្តបន្ទាយមានជ័យដោយសារជាខេត្តជាប់ព្រំដែនថៃនិងមានចលនាពលករចំណាកស្រុកច្រើនហើយអាជ្ញាធរពិបាកក្នុងការគ្រប់គ្រង។ ទីពីរគឺខេត្តបាត់ដំបង ដោយសារខេត្តនេះមានដីធំនិងពលរដ្ឋនៅតំបន់ដាច់ស្រយាលពិបាកស្វែងរកអន្តរាគមន៍ពីអាជ្ញាធរនិងខេត្តដែលមានអំពើហិង្សាច្រើនលំដាប់ទីបីគឺខេត្តកំពត។
ចំណែកឯសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្សអាដហុក ដែលមានការិយាល័យតំណាងនៅក្នុងខេត្តក្រុងទាំង២៥ទូទាំងប្រទេស បានឲ្យដឹងថា ក្នុងឆ្នាំ២០១៦ ហិង្សាទៅលើស្ដ្រីមានចំនួន ៥១៩ករណីពោលគឺប្រហាក់ប្រហែលនឹងតួលេខក្នុងឆ្នាំ២០១៥ដែរ។ ក្នុងចំណោមអំពើហិង្សាទាំងនោះ ការរំលោភសេពសន្ថវៈមានអត្រាខ្ពស់ជាងគេគឺមានរហូតដល់ ២៣៨ករណី គឺស្ទើរតែពាក់កណ្តាលនៃករណីហិង្សាសរុបពេញមួយឆ្នាំ។ ក្រៅពីនោះ មានដូចជាហិង្សាក្នុងគ្រួសារ ១៣៨ករណី ការជួញដូរកម្លាំងពលកម្មនិងបង្ខំឲ្យរៀបការជាមួយបុរសជនជាតិចិនមានចំនួន ១៣៧ករណី និងការជួញដូរផ្លូវភេទ ៦ករណី។
លោកស្រី ឆន សុគន្ធា ប្រធានផ្នែកស្ដ្រីនិងកុមាររបស់សមាគមអាដហុក មានប្រសាសន៍ថាករណីរំលោភសេពសន្ថវៈលើស្ដ្រីនៅឆ្នាំ២០១៦ សុទ្ធសឹងតែជាករណីធ្ងន់ធ្ងរ។ លោកស្រី ឆន សុគន្ធា៖«ស្ដ្រីគាត់នៅតែគិតថាបញ្ហាហិង្សាក្នុងគ្រួសាររបស់គាត់ គាត់អាចដោះស្រាយបាន អញ្ចឹងហើយបានជាមានរឿងហិង្សាខ្លះពេលប្រើហិង្សាយូទៅបានឈានទៅដល់ការសម្លាប់អីហ្នឹង មួយវិញទៀតអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានខ្លះនៅពេលដែលជនរងគ្រោះគាត់មានបញ្ហាគាត់ស្នើសុំអន្ដរាគមន៍គាត់បែរជាយល់ថារឿងហ្នឹងជារឿងតិចតូច»។
ក្រសួងកិច្ចការនារីមិនអាចផ្ដល់ជារបាយការណ៍ជាក់លាក់សម្រាប់ឆ្នាំ២០១៦បានទេ។ ក៏ប៉ុន្ដែក្រសួងទទួលស្គាល់ថា ករណីហិង្សាទៅលើស្ដ្រីពិតជានៅតែមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរនិងគួរឲ្យព្រួយបារម្ភ។
លោកស្រី ស ស៊ីណេត អនុប្រធានការពារផ្លូវច្បាប់របស់ក្រសួងកិច្ចការនារី មានប្រសាសន៍ថា រយៈពេលមួយឆ្នាំកន្លងមក ក្រសួងសង្កេតឃើញថា បញ្ហាហិង្សាទៅលើស្ដ្រីនៅតែកើតមាន។ លោកស្រីយល់ថា អំពើហិង្សាមិនថមថយដូចនេះដោយសារមានការដោះស្រាយបញ្ហាក្រៅប្រព័ន្ធតុលាការ ញឹកញាប់ពេក ពីអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានក៏ដូចជាក្រុមគ្រួសាររបស់ជនរងគ្រោះផ្ទាល់ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យជនប្រព្រឹត្ដជនមិនខ្លាចរអា។ លោកស្រី ស ស៊ីណេត ៖«ករណីនេះយើងសង្ឃឹមថា អាជ្ញាធរប្រសិនបើមានអំពើហិង្សាកើតឡើង ២ដង ៣ដងហើយ គាត់ត្រូវតែបញ្ជូនទៅអ្នកពាក់ព័ន្ធ ហើយប្រសិនបើដល់ករណីធ្ងន់ធ្ងរហើយអាជ្ញាធរហ្នឹងត្រូវតែធ្វើទៅតាមនីតិវិធីច្បាប់»។
កាលពីថ្ងៃទី០៩ ធ្នូ ឆ្នាំ២០១៦ អង្គការមូលនិធិអាស៊ីបានរកឃើញថា អំពើហិង្សាលើស្ដ្រីដែលមិនថយចុះពីព្រោះកម្មវិធីមួយចំនួនរបស់ស្ថាននីយ៍ទូរទស្សន៍ល្បីៗនៅកម្ពុជា សុទ្ធតែផ្ទុកនូវខ្លឹមសារអំពើហិង្សាគ្រប់ទម្រង់ទៅលើស្ត្រី។ តាមអង្គការនេះ កម្មវិធីទូរទស្សន៍ដែលផ្ទុកនូវខ្លឹមសារអំពើហិង្សាលើស្ត្រីខ្លាំងជាងគេ គឺទូរទស្សន៍MY TV បន្ទាប់មកទូរទស្សន៍ប៉ុស្សិ៍លេខ៥ ប៉ុស្តិ៍ ស៊ី ធី អ៊ីន ទូរទស្សន៍ហង្សមាស និងទូរទស្សន៍បាយ័ន៕
