ភ្នំពេញ៖ ក្រុមជនរងគ្រោះបានមកជួបជុំគ្នា នៅថ្ងៃទី០៣ មករា ឆ្នាំ២០១៧នេះ ដើម្បីគោរពវិញ្ញាណក្ខន្ធអ្នកដែលបានស្លាប់បាត់បង់ជីវិតនៅផ្លូវវេងស្រេងក្នុងព្រឹត្តិការបង្ក្រាបបាតុកម្មកាលពីខែមករា ឆ្នាំ២០១៤។ ដំណាលគ្នានោះពួកគេបានទាមទាររកយុត្តិធម៌ជាថ្មីម្តងទៀត។ តទៅនេះ សូមអញ្ជើញស្តាប់បទយកការណ៍ ដែលរៀបចំដោយកញ្ញា ឆេង ណាតា ដូចតទៅ៖
លោក វ៉ន ពៅ ប្រធានសមាគមសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ បានរំលឹកឡើងវិញពីបទពិសោធន៍ដែលលោកបានឆ្លងកាត់ក្នុងអំឡុងពេលដែលលោកត្រូវចាប់ឃុំខ្លួននៅពន្ធនាគារត្រពាំងថ្លុង ខេត្តកំពង់ចាម។សកម្មជនសិទ្ធិមនុស្សរូបនេះក្នុងចំណោមជនត្រូវចាប់ខ្លួនសរុបចំនួន២៣នាក់ក្នុងព្រឹត្តិការបង្ក្រាបបាតុកម្មកាលពីដើមខែមករាឆ្នាំ២០១៤ នៅលើផ្លូវវ៉េងស្រេង ជាយរាជធានីភ្នំពេញ។
ក្រុមកម្មកររោងចក្រជាច្រើនពាន់នាក់បានតវ៉ាទាមទារតម្លើងប្រាក់ខែឲ្យបានដល់ចំនួន១៦០ដុល្លារក្នុងមួយខែ ប៉ុន្តែក្រោយមកពួកគេត្រូវក្រុមសមត្ថកិច្ចបង្ក្រាប។ ការបង្ក្រាបបណ្តាលឲ្យកម្មករ៤នាក់ត្រូវបាញ់សម្លាប់ កម្មកម្នាក់បាត់ខ្លួនរហូតមកទល់ពេលនេះនិងមនុស្សចំនួន ៤០នាក់រងរបួស។តុលាការបានផ្តន្ទាទោសអ្នកដែលត្រូវចាប់ខ្លួនឲ្យជាប់ពន្ធនាគារក្នុងម្នាក់ៗចំនួនបួនឆ្នាំ ប៉ុន្តែការអនុវត្តន៍ទោសភាគច្រើនត្រូវព្យួរនិងពិន័យជាប្រាក់៨លានរៀល។
លោក វ៉ន ពៅ បានច្រៀងរៀបរាប់រឿងរ៉ាវដែលលោកបានជួបប្រទះអំឡុងពេលចាប់ខ្លួន និងរស់នៅក្នុងពន្ធនាគារ ដោយប្រៀបធៀបរូបលោកថាត្រូវគេចាត់ទុកដូចជា«សត្វធាតុ»។
នៅពេលនេះលោក វ៉ន ពៅ ត្រូវការយុត្តិធម៌ចំពោះអ្វីដែលលោកចាត់ទុកថាលោកគ្មានកំហុសនោះ។
លោកវ៉ន ពៅ៖«គឺយើងចង់បានដាក់ទោសទណ្ឌទៅលើអ្នកដែលប្រព្រឹត្តិអំពើហឹង្សាផ្ទាល់ យើងឃើញរូបភាពនៅខាងក្រោយខ្នងនេះអ្នកណាជាអ្នកប្រព្រឹត្តិគឺទាហានឆ័ត្រយោង៩១១ និងជនដៃដល់មួយចំនួន ហើយត្រូវតែសងសំណងនៃរបួសផ្លូវចិត្ត និងរបួសផ្លូវកាយ មានន័យថាត្រូវតែមានសំណងព្យាបាលជំងឺរបស់យើងឱ្យជាសះស្បើយ ហើយសំខាន់ត្រូវតែដាក់ទោសទណ្ឌអំពើហឹង្សាផ្ទាល់»។
ក្រៅពីលោក វ៉ន ពៅ មានជនដែលត្រូវចាប់ខ្លួនមួយចំនួនទៀតកំពុងរង់ចាំយុត្តិធម៌។ អ្នកដែលត្រូវចាប់ខ្លួនមួយចំនួនបានបាត់បង់របស់ទ្រព្យផ្ទាល់ខ្លួននិងបាត់បង់ការងារដែលជាមុខរបរចិញ្ចឹមគ្រួសារយ៉ាងសំខាន់។
ស្ថិតក្នុងចំណោមការប្រមូលផ្តុំគ្នានៅថ្ងៃនេះ លោក សុគន្ធ សម្បត្តិពិសិដ្ឋ អតីតបុគ្គលិក អង្គការសង្គមស៊ីវិលមួយរូប។ លោកបានទៅឃ្លាំមើលការធ្វើបាតុកម្មទាមទារតម្លើងប្រាក់ខែរបស់ក្រុមកម្មករ។លោកបានរៀបរាប់ថា បន្ទាប់ពីលោកត្រូវបានដោះលែងពីពន្ធនាគារ លោកបានព្យាយាមដើររកការងារធ្វើគ្រប់កន្លែងប៉ុន្តែមិនមានក្រុមហ៊ុនហ៊ានទទួលរូបលោកនោះទេ។
លោក សុគន្ធ សម្បតិពិសិដ្ឋ៖«សូមឱ្យតុលាការហ្នឹងស្វែងរកនូវអ្នកធ្វើសកម្មភាពពិត អ្នកបានវ៉ៃខ្ញុំឱ្យពិតប្រាកដមិនមែនចោទខ្ញុំពីបទប្រើអំពើហឹង្សា តើអ្វីដែលខ្ញុំប្រើអំពើរហឹង្សា ខ្ញុំអត់បានធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ ខ្ញុំគ្រាន់តែជាអ្នកចុះទៅសង្កេតហេតុអ្វីមកវ៉ៃខ្ញុំបាក់ដៃហើយចាប់ខ្ញុំដាក់គុកទៀត» ។
ចំណែកលោក ជា សារ៉ាត់ ជាអ្នករត់ម៉ូតូ ដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅម៉ោង១១យប់ ថ្ងៃទី២ មករា ឆ្នាំ២០១៤ នៅលើផ្លូវវ៉េងស្រេង ខណៈដែលលោកទៅរកប្រពន្ធ។ ប្រពន្ធរបស់គាត់គឺជាអ្នកបកប្រែភាសាចិនក្នុងរោងចក្រមួយ។ ជាអកុសល្យនៅពេលដែលលោកកំពុងស្វែងរកភរិយារបស់ខ្លួនលោកក៏ត្រូវក្រុមសមត្ថកិច្ចវាយបង្ក្រាបចំ ក្បាលនិងខ្នង។ ស្នាមឈឺតែងតែរំលឹករូបគាត់ពីព្រឹត្តិការណ៍នោះ។
លោកជា សារ៉ាត់៖ «ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ស្នើទៅរដ្ឋាភិបាល និងអង្គការសង្គមស៊ីវិលទាំងអស់ជួយរកដំណោះស្រាយឱ្យ។ ពេលដែលចេញមកគេថាគេប្រគល់ម៉ូតូឱ្យ និងទូរស័ព្ទឱ្យ ទូរសព្ទមិនសំខាន់ សំខាន់ម៉ូតូគ្រាន់ដោះស្រាយជីវភាព គេថាប្រគល់ឱ្យ ឥលូវបាត់ដំណឹងឆឹង តាំងពីពេលហ្នឹងរហូតដល់ឥលូវ រយៈពេលបីឆ្នាំហើយ» ។
បុរសវ័យ៣៨ឆ្នាំរូបនេះបានប្រាប់ថា សព្វថ្ងៃនេះ លោកក៏មិនអាចប្រកបរបរ រត់ម៉ូតូឌុបបានតទៅទៀតនោះទេ ព្រោះម៉ូតូរបស់គាត់ត្រូវបានរឹបអូសនិងមិនទាន់ត្រូវបានប្រគល់មកវិញទេ៕