ភ្នំពេញ៖ របាយការណ៍របស់អង្គការសម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿននិងការពារសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ ដែលបានចេញផ្សាយនៅថ្ងៃទី ០២ ធ្នូ ឆ្នាំ ២០១៦នេះ បានបង្ហាញថា ភាពរីករាល់ដាលនៃការប្រើប្រាស់ទម្រង់ទាសភាពនៅក្នុងឧស្សាហកម្មផលិតផលឥដ្ឋនៅកម្ពុជាកាន់តែអាក្រក់ ដោយសារតែកម្មករ កាន់តែក្រដោយជំពាក់បំណុលថៅកែ។
របាយការណ៍អង្គការលីកាដូ ស្តីពី«ទាសភាពនៃ ការបញ្ចាំខ្លួនដោះបំណុល និងពលកម្មកុមារសិប្បកម្មផលិតផលឥដ្ឋនៅកម្ពុជា»។ របាយការណ៍សិក្សាស្រាវជ្រាវនេះ បានបញ្ជាក់ថា កម្មករបានចាប់ផ្តើមខ្ចីប្រាក់ពីថៅកែសិប្បកម្មឥដ្ឋពី ប្រមាណជា២០០ ឬ៣០០ ដុល្លារ ហើយបន្ទាប់មកប្រាក់បំណុលកាន់តែកើនឡើងរហូតដល់កម្មករខ្លះ ជំពាក់បំណុលប្រមាណ១០០០ ដុល្លារ ទៅ ៦០០០ ដុល្លារ។ របាយការណ៍នេះក៏បានបង្ហាញដែរថា កម្មករទាំងនោះត្រូវសងបន្តពីគ្រួសារមួយជំនាន់ទៅមួយជំនាន់ទៀត ហើយរហូតដល់គ្រួសារខ្លះសង បំណុលថៅកែដល់ទៅ៣ជំនាន់ទើបរួចហើយមូលហេតុកម្មករខ្ចីលុយថៅកែគឺ បញ្ហាសុខភាពគ្រួសារ ឬបញ្ហាកសិផលដំណាំមិនទទួលបានផលល្អជាដើម។
របាយការណ៍អង្គការលីកាដូ៖«ជាទូទៅគឺបណ្តាលមកពីបញ្ហាមួយចំនួនដូចជា ការឈឺស្កាត់នៅក្នុងគ្រួសារ ឬទិន្នផលដំណាំមិនល្អ ហើយប្រាក់កម្ចីដំបូងមានចំនួនតិចទេគឺត្រឹមតែ២០០ទៅ៣០០ដុល្លារតែប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែរយៈពេលកាន់តែយូរៗទៅ ប្រាក់បំណុលកាន់តែកើនឡើង ហើយកម្មករដែលបានផ្ដល់ការសម្ភាស ក្នុងការសិក្សាស្រាវជ្រាវនេះមានជាប់ជំពាក់បំណុលជាសរុបចាប់ពី១០០០ដុល្លារ ទៅ៦០០០ដុល្លារ ជាចំនួនទឹកប្រាក់មួយដែលអ្នកទាំងនោះមិនអាចមានលទ្ធភាពសងអស់ឡើយ»។
របាយការណ៍នេះ បានលើកឡើងថា ម្ចាស់សិប្បកម្មជ្រើសរើសកម្មករដោយផ្តល់ប្រាក់កម្ចី និងកន្លែងស្នាក់នៅដល់គ្រួសារទីទាល់ក្រ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ម្ចាស់សិប្បកម្មផ្តល់ប្រាក់កម្ចីដល់កម្មករដោយឲ្យពួកគេសន្យាធ្វើការក្នុងសិប្បកម្មឥដ្ឋរហូតដល់សងប្រាក់ឱ្យអស់។ របាយការណ៍នេះបន្ថែមថា ប្រទេសកម្ពុជាមានបទបញ្ញាត្តិច្បាប់យ៉ាងទូលំទូលាយដោយបានអនុម័តជាយូរឆ្នាំណាស់មកហើយ ដើម្បីដាក់ទោសព្រហ្មទណ្ឌ ចំពោះការប្រើប្រាស់ការបញ្ចាំខ្លួនដោះបំណុលនិងការប្រើប្រាស់ពលកម្មកុមារ។ ជាមួយគ្នានេះ របាយការណ៍នេះ បានរិះគន់អាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ចមិនបានខិតខំប្រឹងប្រែង ក្នុងការលុបបំបាត់បទល្មើសឡើយ ជាក់ស្តែងបទល្មើសទាំងនេះកំពុងតែបន្តកើតមាននៅឡើយ។
របាយការណ៍នេះបានសិក្សាស្រាវជ្រាវនៅតាមតំបន់ផលិតឥដ្ឋចំនួន ១១ កន្លែងនៅក្បែររាជធានីភ្នំពេញគឺមានសិប្បកម្មឥដ្ឋជាង ១០០ ដោយមានកម្មកររាប់ពាន់នាក់។ របាយការណ៍នេះ បានសម្ភាសន៍ជាមួយកម្មករប្រហែល ៥០នាក់ កម្មករពេញវ័យ និងកុមារ៕
