ភ្នំពេញ៖ ការរក្សាទុកដាក់ឯកសាររបស់ដូនតាខ្មែរមានច្រើនរបៀប និងចែកជាសម័យកាលបុរាណ។ នេះបើយោងតាមសៀវភៅ ទិដ្ឋភាពទូទៅ នៃអក្សរខ្មែរ របស់អ្នកនិពន្ធ ឃីង ហុកឌី។
លោកបានបង្ហាញថាក្នុងសម័យកាលបុព្វបុរសខ្មែរយើង បានសរសេរឬចំណារនៅលើផ្ទាំងថ្មដែលគេហៅថាសិលាចារឹក។
សម័យកណ្តាលដូនតាខ្មែរចាប់ផ្ដើមសរសេរលើ សាស្ត្រាស្លឹករឹតមានក្រាំងគម្ពីរសរសេរលើស្បែកសត្វ ចងក្រងជាក្បួនច្បាប់ផ្សេងៗក្នុងអំឡុងសត្សវត្សទី១៩ជាដើម។
តាមអ្នកសិក្សាស្រាវជ្រាវកន្លងមកឯកសារ ទាំងបីប្រភេទខាងលើគឺ សិលាចារឹកអាចរក្សាបានរយៈពេលយូររហូតរាប់ពាន់ឆ្នាំ។
លោក សុខ សូដា ប្រធានការរិយាល័យអភិរក្ស នៅនាយកដ្ឋាននៅសារមន្ទីជាតិ និង ជាអ្នកចារសិលាចារឹកនាជំនាន់ក្រោយ មានប្រសាសន៍ថា ស្នាដៃដូនតាខ្មែរពិតជាមានភាពល្អប្រសើរខ្លាំងណាស់។
លោកថាការដែលហ៊ានលើកឡើងដូច្នេះ ដោយសារតែពេលបច្ចុប្បន្នមានឧបករណ៍ជួយក្នុងការឆ្លាក់ហើយនៅតែមិនអាចប្រៀបបានស្នាដៃដូនតា។
ដើម្បីជ្រាបកាន់តែច្បាស់ថាតើ ក្មេងជំនាន់ក្រោយមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ដែលចេះចារសិលាចារឹក ហើយលោក សុខ សូដា បានចម្លងសិលាចារឹកពីបុរាណបានប៉ុន្មានផ្ទាំងហើយ។ តទៅនេះសូមស្ដាប់បទសម្ភាសន៍រវាងកញ្ញា ច្រឹក ស្រីអូន និងលោក សុខ សូដា ដូចតទៅ៖
