នៅថ្ងៃចន្ទ ទី២៨ ខែមិថុនានេះ អង្គការសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ បានផ្សាយរបាយការណ៍ស្រាវជ្រាវមួយដោយដាក់ចំណងជើងថា «សិទ្ធិទទួលបានការអនុគ្រោះ៖ សំឡេងសហគមន៍ដីធ្លីដែលជាប់ជំពាក់បំណុល»។
យោងតាមអង្គការសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ សិទ្ធិទទួលបានការអនុគ្រោះ«គឺជាការស្នើសុំឱ្យចាត់វិធានការជាបន្ទាន់ពីសំណាក់អ្នកផ្ដល់កម្ចីឥណទានខ្នាតតូច ទាំងគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ និងធនាគារ ក៏ដូចជាអ្នកវិនិយោគទុនអន្តរជាតិ ដែលរួមមានធនាគារអភិវឌ្ឍន៍របស់រដ្ឋ នៅសហភាពអឺរ៉ុប និងសហរដ្ឋអាមេរិក ដើម្បីស៊ើបអង្កេតទៅលើទំហំនៃការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស និងផ្ដល់ការអនុគ្រោះចំពោះអ្នកខ្ចីប្រាក់ដែលបានរងគ្រោះដោយការផ្ដល់កម្ចី និងការប្រមូលឥណទានបែបកេងចំណេញ»។
សម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿននិងការពារសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ បានឱ្យដឹងថា ការសិក្សាស្រាវជ្រាវរបស់ខ្លួន ធ្វើឡើងនៅក្នុងខេត្តចំនួន ៨ ដោយកម្រងព័ត៌មានសហគមន៍នីមួយៗ ក្នុងចំណោម ១៤ សហគមន៍ មានបង្ហាញព័ត៌មានអំពីការបង្កើតសហគមន៍ ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងវិវាទដីធ្លី និងការគំរាមកំហែងចំពោះសុវត្ថិភាពកម្មសិទ្ធិដីធ្លី និងបញ្ហាសិទ្ធិមនុស្សផ្សេងទៀត ដែលបង្កឡើងដោយភាពជំពាក់បំណុលច្រើនលើសលុប ។
នៅក្នុងរបាយការណ៍របស់ខ្លួន អង្គការលីកាដូបានរកឃើញថា គិតត្រឹមខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២០ សមាគមមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុនៅកម្ពុជា បានកត់ត្រាឥណទានប្រមាណ ២,៨ លានកម្ចី ដោយមានទំហំទឹកប្រាក់សរុបប្រមាណ ១១,៨ លានដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិក ដោយរាប់បញ្ចូលកម្ចីឥណទានពីគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុដែលបានចុះបញ្ជី និងផលប័ត្រឥណទាន “ខ្នាតតូច” របស់ធនាគារកម្ពុជាជាច្រើន។
បើតាមលីកាដូដដែល ក្នុងចំណោម “កម្ចីឥណទានខ្នាតតូច”ទាំងនេះ ទំហំកម្ចីគិតជាមធ្យមគឺ ៤ ២៨០ ដុល្លារ ដែលប្រជាពលរដ្ឋចំនួន ៩៥% មានប្រាក់ចំណូលប្រចាំឆ្នាំតិចជាងចំនួនកម្ចីគិតជាមធ្យមនេះទៅទៀត។
លីកាដូអះអាងថា «ការកើនឡើងដ៏គ្រោះថ្នាក់នេះ បាននាំឱ្យកើតមានការរីកសាយនៃវិបត្តិជំពាក់បំណុលច្រើនលើសលុប ហើយភាគច្រើននៃផលប័ត្រឥណទានទាំងនេះ ត្រូវដាក់ប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិដីធ្លីជាទ្រព្យធានា»។
អង្គការសិទ្ធិមនុស្សនេះបន្តថា ដូចដែលបានលើកឡើងនៅក្នុងការសិក្សាស្រាវជ្រាវមុនៗដោយអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលក្នុងស្រុកដែលធ្វើការលើវិស័យសិទ្ធិមនុស្ស គ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុនៅកម្ពុជា អនុវត្តអត្រាការប្រាក់ខ្ពស់ តម្រូវឱ្យមានប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិដីធ្លីជាទ្រព្យធានា និងដាក់សម្ពាធលើអតិថិជនក្រីក្រដែលងាយរងគ្រោះ ឱ្យបាត់បង់ដីធ្លី ។
«ការអនុវត្តបែបកេងចំណេញទាំងនេះ បាននាំឱ្យមានផលចំណេញច្រើនលើសលុបសម្រាប់គ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ និងដៃគូផ្ដល់កម្ចីបរទេសរបស់ពួកគេ និងបានធ្វើឱ្យមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានចំពោះសុវត្ថិភាពកម្មសិទ្ធិដីធ្លីរបស់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជា ជាពិសេសសហគមន៍ដែលងាយរងគ្រោះ។» នេះជាអះអាងបន្ថែមរបស់លីកាដូ។
លីកាដូបានឱ្យដឹងទៀតថា ការសិក្សាស្រាវជ្រាវនេះ ក៏បង្ហាញថា ជម្រើសដែលផ្ដល់ដោយធនាគារ និងគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ សម្រាប់ការរៀបចំឥណទានឡើងវិញ ឬការពន្យារពេលបង់សងកម្ចីឥណទានខ្នាតតូចក្នុងពេលមានវិបត្តិជំងឺកូវីដ១៩ គឺនៅមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ និងមិនទាន់អាចបញ្ឈប់ការលក់ដីដោយបង្ខំ ឬការរំលោភបំពានផ្សេងៗ អំឡុងពេលមានការរីករាលដាលជាសកលនៃជំងឺនេះនៅឡើយទេ ខណៈដែលប្រាក់ចំណូលរបស់ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាជាច្រើនបានធ្លាក់ចុះ និងប៉ះពាល់លទ្ធភាពរបស់ពួកគាត់ក្នុងការបង់សងកម្ចី៕
