ភ្នំពេញ៖ អ្នកចិត្តសាស្ត្របានលើកទ្បើងថា ចិត្តវិទ្យាមានតូនាទីសំខាន់ក្នុងការការដោះស្រាយវិបត្តិផ្លូវចិត្តរបស់ប្រជាជន ពីព្រោះថា ប្រសិនបើអ្នកដែលមានវិបត្តិផ្លូវចិត្ត ហើយមិនព្រមទៅរកការព្យាបាល ឬរកអ្នកដែលអាចជួយប្រឹក្សាយោបល់ពីវិបត្តិផ្លូវចិត្តរបស់ខ្លួនទេ នោះនឹងអាចធ្វើ ឱ្យបុគ្គលនោះសម្រេចចិត្តធ្វើអ្វីដែលគេមិនអាចប៉ាន់ស្មានទុកជាមុនបាន។
អ្នកចិត្តសាស្ត្របានលើកឡើងថា ប្រជាជនខ្មែរបច្ចុប្បន្នមានការកើនទ្បើងនូវបត្តិផ្លូវចិត្ត ដែលអាចបណ្ដាលមកពីកត្តាខ្លួនឯង កត្តាសង្គមគ្រួសារជាដើម ហើយការកើនទ្បើងនេះនឹងអាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សង្គម នឹងប៉ះពាល់ដល់ខ្លួនឯងផងដែរ។
ការថ្លែងរបស់អ្នកចិត្តសាស្ត្របែបនេះ ធ្វើទ្បើងនៅព្រឹកថ្ងៃសុក្រ ទី០៨ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៦ នៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ មណ្ឌល២ ដែលមានការរៀបចំទ្បើងដោយក្រុមនិស្សិតនៃសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ ស្តីពីវេទិកាមហាគ្រួសារចិត្តវិទ្យាលើកទី១១ ក្រោមប្រធានបទ “សក្តានុពលនៃអ្នកចិត្តសាស្ត្រក្នុងវិស័យ សុខាភិបាល សង្គមកិច្ច សហគមន៍ និងអប់រំ”។
សាស្ត្រចារ្យផ្នែកចិត្តវិទ្យានៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ លោក កៅ សុវណ្ណតារា បានមានប្រសាសន៍ថា ចិត្តវិទ្យាមានសារៈសំខាន់ណាស់នៅក្នុងសង្គមកម្ពុជា ពីព្រោះគ្រប់វិស័យនៅក្នុងប្រទេសទាំងមូល មិនអាចរំលងចិត្តវិទ្យាបាននោះទេ
ដូចជា វិស័យសុខាភិបាល វិស័យអប់រំ និងការធ្វើជំនួញជាដើម។
លោក កៅ សុវណ្ណតារា បានបញ្ជាក់ផងដែរថា មូលហេតុដែលនាំមានជំងឺផ្លូវចិត្តនោះមាន៣ចំណុចសំខាន់ៗ រួមមាន ទី១ មកពីកត្តាជីវសាស្ត្រ ទី២ កត្តាសា្ថនភាពគ្រួសារ និងទី៣ កត្តាសង្គម។ លោក កៅ សុវណ្ណតារាបានបន្ថែមទៀតថា គេអាចសម្គាល់មនុស្សដែលមានជំងឺផ្លូវចិត្តនេះបាន តាមរយៈការដែលបុគ្គលនោះចូលចិត្តនិយាយតែម្នាក់ឯង ចូលចិត្តស្រមើស្រមៃច្រើន គេងមិនលក់ជាដើម។
លោក កៅ សុវណ្ណតារា បន្តថា អ្នកដែលមានបញ្ហាផ្លូវចិត្តនឹងបង្កឱ្យមានការលំបាកទៅដល់សង្គម និងទៅដល់ខ្លួនឯង ដូច្នេះដើម្បីកុំឱ្យមានវិបត្តិផ្លូវចិត្តនេះកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរនោះ អ្នកដែលមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនខុសប្រក្រតី ត្រូវទៅរកអ្នកដែលអាចជួយខ្លួនបានដូចជា មិត្តភក្តិ ឬទៅជួបអ្នកចិត្តសាស្ត្រឱ្យជួយប្រឹក្សាជាយោបល់ជាដើម។
«បាទ បញ្ហាប្រឈមដល់ខ្លួនគាត់ និងសង្គមជាពិសេសខ្លួនគាត់ហ្នឹងគាត់ឈានទៅដល់សម្លាប់ខ្លួន ពេលដែលគាត់មានវិបត្តិស្នេហា ឬគាត់មានវិបត្តិអត់ការងារធ្វើ គាត់ថាគាត់អស់សង្ឃឹម។ អញ្ចឹងគាត់ថាគាត់អត់ចង់ចូលរួមក្នុងសង្គមទៀតទេ ពេលខ្លះគាត់គិតថាខ្លួនគាត់អត់ល្អ គាត់មិនដឹងថារស់នៅធ្វើអីទៀត…»។
ចំណែកឯសាស្ត្រាចារ្យឯកទេសចិត្តវិទ្យា និងជាអ្នកព្យាបាលផ្លូវចិត្ត លោក ផាន់ ចាន់ពៅ ក៏បានលើកទ្បើងដែរថា ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្តនៅក្នុងសង្គមកម្ពុជាមានការកើនទ្បើង ហើយការកើនទ្បើងនោះដោយសារតែកត្តាខ្លួនឯង កត្តាគ្រួសារ កត្តាជុំវិញខ្លួនឯងជាដើម ហើយប្រសិនបើអ្នកដែលមានជំងឺនេះមិនរួសរាន់ទៅរកសេវាព្យាបាលនោះទេ នឹងធ្វើឱ្យជំងឺមួយនេះវិវត្តពីបញ្ហាតានតឹងធម្មតាទៅជាបញ្ហាធ្លាក់ទឹកចិត្តធ្ងន់ធ្ងរ។
លោក ផាន់ ចាន់ពៅ បានបន្ថែមទៀតថា តាមបទពិសោធនៃការប្រឹក្សាយោបល់របស់លោកទាក់ទងនឹងវិបត្តិផ្លូវចិត្តភាគច្រើន គឺជាស្ត្រីដែលទៅរកសេវាប្រឹក្សាយោបល់មួយនេះដោយលោកថា ស្រី្តមានភាពក្លាហានជាងបុរស។
លោក ផាន់ ចាន់ពៅ បានបន្តទៀតថា អ្នកដែលមានវិបត្តិផ្លូវចិត្តនេះអាចទៅរកបុគ្គលដែលអាចជួយខ្លួនបានមានដូចជា៖ «អ្នកដែលអាចជួយគាត់បានគឺមិត្តនៅជុំវិញខ្លួន ហើយទី២ គឺសេវាសហគមន៍ មានន័យថាគាត់អាចទៅរកព្រះសង្ឃបើគាត់គោរពសាសនាព្រះពុទ្ធ គាត់អាចទៅរកគ្រូខ្មែរ គាត់អាចចូលទៅព្រះវិហារបើគាត់គោរពសាសនាព្រះយេស៊ូគ្រិស្ត គាត់អាចរំលស់នូវក្តីកង្វល់របស់គាត់ចេញតាមរយៈអស់ហ្នឹងសិន។ បានបន្ទាប់ពីហ្នឹងមក បើគាត់យល់ថាអ្នកជំនាញចិត្តសាស្ត្រអាចជួយគាត់បាន គាត់ត្រូវទៅរកអ្នកចិត្តសាស្ត្រហើយ…»។
ទាក់ទងនឹងការលើកទ្បើងខាងលើនេះដែរ វេជ្ជបណ្ឌិត មុនី សុត្ថរា ឯកទេសវិកលវិទ្យានៅមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ និងជាទីប្រឹក្សាបច្ចេកទេសកម្មវិធីសុខភាពផ្លូវចិត្ត (TPO) បានមានប្រសាសន៍ថា អ្នកចិត្តវិទ្យាមានតួនាទីសំខាន់ណាស់នៅក្នុងសង្គមជាតិទាំងមូល។ លោក មុនី សុត្ថរា បានបន្តទៀតថា ទាក់ទងនឹងការព្យាបាលទៅលើមនុស្សដែលមានវិបត្តិផ្លូវចិត្តនេះមាន២របៀប ទី១ ទៅរកដែលមានជំនាញចិត្តសាស្ត្រ និងទី២ ទៅរកវេជ្ជបណ្ឌិត ហើយការរកការព្យាបាលនេះមាននៅតាមមន្ទីរពេទ្យ ដូចជាមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត មន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ និងអង្គការដែលធ្វើការទាក់ទឹងនឹងការប្រឹក្សាយោបល់ផ្លូវចិត្តជាដើម។
«អ្នកចិត្តវិទ្យាមានតួនាទីធំណាស់នៅក្នុងវិស័យសុខាភិបាលផង វិស័យសង្គមកិច្ច វិស័យអប់រំ វិស័យនយោបាយ វិស័យយោធា និយាយចំទៅក្នុងចំណេះដឹងចិត្តវិទ្យានេះជួយច្រើនក្នុងការបង្ការកុំឱ្យមនុស្សហ្នឹងអាចធ្លាក់ទៅឈឺធ្ងន់ធ្ងរបាន…»។
បើតាមរបាយការណ៍របស់លោកសាស្ត្រចារ្យ កៅ សុវណ្ណតារា បានបង្ហាញថា តាមការស្រាវជ្រាវរបស់លោកនៅក្នុងឆ្នាំ២០១២ ប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជាដែលមានអាយុ ២១ឆ្នាំទ្បើង គឺមានបញ្ហាជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត មាន ១៦,៥% នេះស្ថិតនៅក្នុងចំណោមអ្នកដែលមានអាយុ ២១ឆ្នាំ នេះជាការសិក្សានៅថ្នាក់ជាតិ ចំណែកជំងឺថប់អារម្មណ៍មាន ២៧,៦% ហើយជំងឺបាក់ស្បាតមាន ៧,៦% ហើយដោយទ្បែកនៅក្នុងឆ្នាំ២០១៥ ទាក់ទងនឹងក្មេងដែលមានបញ្ហាផ្លូវចិត្តនេះមាន ៤១,៣% ដែលបណ្តាលមកអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ បញ្ហាជីវភាពក្រីក្រ នេះបើយោងតាមការស្រាវជ្រាវនៅតាមសាលាចំនួន ៧០ សាលានៅទូទាំងប្រទេស៕